Dün gece deniz kıyısına indim, kayalıklara… Kimse yoktu! Ortam ıssız ve sessizdi. Issız ve sessiz derken, denizin nazikçe kayalıkları okşarken çıkardığı o mükemmel melodiye, arasıra birbirini kovalayan minik balıkların suyun üstüne sıçramalarının çıkardığı sesler de eklenince yeterli bir orkestramın olduğu bile düşünülebilir.
Tabi her zamanki gibi gece selamlaşmaya hazır Su Samurumun, kısa bir süre sonra ortaya çıkıp sırtüstü suda yatarak birbirimize yaptığımız sessiz selamlaşma da eklenince yine güzel bir gecenin hoş vakitlerinin başladığını söylememe gerek yok.
İleride, denizin hafif dalgalanmalarına, kimi yük boşaltmak, kimi de demir almak için bekleyen büyüklü küçüklü gemilerin, geride ise şehrin binalarından, parklarından ve sahilinden yansıyan birbirinden farklı tonlardaki ışıkları da eklenince istediğim düzeydeki ses ve ışık gösterimde her şey hazırdı…
Ta ki, başımı kaldırıp gökyüzündeki yıldızların görsel şölenine bakana dek! Adını bildiğim, bilmediğim bütün yıldızlar tüm parlaklıkları ile oradaydı. Sen hariç! Sen yoktun! Gökyüzünün ışıltısı mükemmeldi ama ben yine de, pırıl pırıl parlayan o güzelim gözlerinin içine bakmayı tercih ederdim. Ama yoktun! Çok merak ettim. Merak etmenin ötesinde, endişe ve hüznü de doldu içime… Aynı anda hayranlıkla izlediğim tüm çevremin hiçbir anlamı olamadığını, sahte bir cenneti yaşadığımı fark ettim ve düşündüm… İnsanın yaşamında en önemli gördüğü değerlerinden biri olmayınca diğerleri de anlamsızlaşıyor.
Bizzat sorumlu olduğumuz karnında bebeği ve yanında çocuğu ile öldürülen Suriyeli annenin ve her gün buna eklenen benzerlerinin olduğu dünyada mutlu oluyorum diye düşünmek, adaletin olmadığı bir ortamda adalet için çaba göstermemeyi anımsamak da, gökyüzünde göremediğim yıldızımın acısına benzer duyguyu yarattı. Dedim ya o güzel manzara birden kayboldu.
Gözlerim, üzüntüyle aşağı kayarken, gecenin bir yarısı büyük bir gürültü ile bacalarından zehir kusan fabrikanın soğuk görüntüsü ile karşı karşıya geldi! Az önce yok muydu bunlar? Kalktım ve sahili, hiçbir kanun ve düzen tanımaksızın işgal eden tesis ve tekneleri görmezden gelerek hızlıca eve yürüdüm…
Kurt&Kurt
Add Comment