‘’Sağlıklı beslenelim derken ‘’ adlı yazımda şekerin zararlarına kısa bir bakış atmış hatta sonrasında okurlarımızdan şeker yorumlar da almıştım.Bizim memleketimizde beğenip sevdiğimiz nesnelere,insanlara hatta bilimum mahlukata atıfda bulunurkan ne şeker çocuk, ne şeker kedi,ne şeker….. gibi sözler sarfederiz. Buradan da anlaşıldığı üzere çok şeker bir toplumuz.
Şekeri olduk bittik çok severiz.
Bir çok ciddi hastalığın altında şekerin yattığını öğrenmeye başladığımızdan bu yana bilinçli ana/babalar çocuklarını şekerden uzak tutmanın yollarını arar dururlar.
Ama bu kadar şeker bir toplumda yaşayan bizler için bu oldukça zor görünüyor.
Memlekette neredeyse 50 metrede bir bakkal ya da büfe varken şekerin tadını birkez almış çocuğu buralardan uzak tutmak ne mümkün.
Hiç unutmam otizmli şeker oğlum 4-5 yaşlarındayken sağlıklı olmak ve sosyalleşme adına hergün onunla uzun yürüyüşler yapar,parklarda oynar ya da oynamaya çalışırdık.
O günlerde beni yürümek, parklarda oynamak ya da elimden tutmayı reddedip sağa sola kaçışan oğlumla mücedeleden çok bakkaları savmanın telaşı yorardı.
Genç ve tecrübesizken çok zorlandım.Çok defa direnemeyip kendisine teslim olmuşluğum da oldu.
Düşünsenize üstünüze üşüşen tenis topları gibi sayısız sayıda bakkal üzerimize üzerimize geliyor.Hepsi renkli,cıvıl cıvıl şeker topları….
serpilgül vural
Yazının devamını buradan okuyabilirsiniz.
[…] hafızayı bozmuyor, hormonlarımızı bile etkileyebiliyor. Daha ayrıntılı okumak için tık tık ve tık […]